Vriendschappen zijn goed voor paarden. Maar, zoals met alles, teveel van het goede kan de verkeerde kant op gaan. Hoewel je graag gezelschap voor ze wil hebben, kunnen ze al snel zeer gehecht raken aan een ander paard, of zelfs aan een geit of ezel.
Dit lijkt allemaal koek & ei te zijn, totdat je op buitenrit wil of je paard mee moet op wedstrijd, of naar de kliniek moet. Je paard kan niet gefocust, van streek en angstig zijn. In het beste geval is hij enkel lastiger te berijden, of voor te brengen bij de dierenarts zijn. Om dan nog maar te zwijgen over de stress die het paard ervaart.
Soms kan het gedrag zelfs gevaarlijk worden.
Dit kan natuurlijk ook voorkomen wanneer het beste maatje van je paard overleden is, of verhuist wordt. Net als bij honden kan dit lijden tot een rouwproces en een soort van depressie.
Je kan je dus goed voorstellen dat de twee paarden scheiden ontzettend stressvol kan zijn.
Waar komt verlatingsangst vandaan?
Verlatingsangst heeft een natuurlijke oorzaak. Als we kijken naar het instinct van het paard, is dit natuurlijk bij uitstek een kuddedier. Gescheiden worden van de kudde, betekent een veel lagere kans op overleven. Paarden zijn daarom vastbesloten om gezelschap en daarmee veiligheid te zoeken bij elkaar.
Maar nu dat de paarden gedomesticeerd zijn, zijn de relaties die zij onderling vormen vele malen minder cruciaal voor hun overlevingskansen. Sommige banden die de paarden onderling hebben, overtreffen hetgeen wat we bij niet gedomesticeerde paarden zouden verwachten.
Symptomen van verlatingsangst
In veel gevallen is het duidelijk te zien dat je paard last heeft van verlatingsangst. Het gedrag is opeens en extreem. Dat gezegd hebbende, soms begint het geleidelijk aan. Daarbij, heeft niet iedereen ervaring met verlatingsangst.
Hier zijn wat tekenen waar je uit op kan maken dat je paard last heeft van verlatingsangst, wanneer je het paard meeneemt naar een plek waar hij zijn vriend(en) niet kan horen of zien:
- Hinniken en roepen
- IJsberen
- Zweten
- Bokken, steigeren, of zich "stout" gedragen
- Niet eten
- Geen focus hebben of over het algemeen van streek zijn
- Trillen of beven
- Agressiviteit (met name naar mensen die het paard willen benaderen)
Vergroot de tijd dat je paard weg is bij zijn vrienden geleidelijk aan, en leer hem dat het niet erg is om even weg te zijn.
Omgaan met verlatingsangst
Verlatingsangst kan aangepakt worden met een beetje discipline en het geleidelijk aan opbouwen van tolerantie en geduld bij je paard. Zoals bij de meeste methodes, is het verstandig om klein te beginnen en dit verder uit te breiden en je paard bij elke stap goed te belonen wanneer hij braaf is. Je wilt uiteindelijk dat je paard het weg zijn van zijn vriendjes associeert met positieve dingen. Een logische eerste stap is dus snoepjes of voedsel.
Stap 1
Neem je paard kort weg van zijn vrienden, bijvoorbeeld door een hek, maar zorg ervoor dat hij zijn maatjes nog steeds kan zien en horen. Geef hem wat snoepjes, zorg ervoor dat hij zich ontspant en zet hem dan weer terug. Dit doe je allemaal in een kleine tien minuten.
Het zou ideaal zijn als iemand anders dit ook tegelijkertijd met het andere paard doet, zodat ook deze een positieve afleiding krijgt.
Dit houd je vol totdat je paard compleet ontspannen is en zijn aandacht bij jou heeft in plaats van bij zijn vrienden.
Stap 2
Vergroot geleidelijk aan de tijd en de afstand dat je paard weg is bij zijn vriendjes en voeg hier een beetje grondwerk aan toe. Denk aan wandelen of zelfs longeren. Je kan hierbij een of twee weilanden of paddocks verderop aan het werk gaan, of misschien zelfs naar de buitenbak van de buren. Spendeer hier ongeveer een half uur voordat je het paard weer terugzet.
Onthoudt dat je het werk simpel houdt en dat je het paard veel beloont voor wat hij goed doet. Hierdoor begint je paard een positieve associatie te ontwikkelen bij het weg zijn van stal.
Stap 3
Vergroot de verwachtingen die je van je paard hebt. Je wilt dat de focus bij jou blijft, dus stop meer tijd tussen het geven van beloningen en verwacht meer van je paard voordat je een beloning geeft.
Je kan in deze fase ook wat meer serieuzer werk gaan introduceren, maar pak dit stapsgewijs aan. Je kunt bijvoorbeeld het andere paard in de buurt houden wanneer je gaat rijden, en deze langzaam steeds verder weg zetten.
Herhaling is belangrijk bij deze stap. Blijf bij je plan, ga door met het scheiden van de paarden meerdere keren per week voor kortere periodes. Uiteindelijk wil je het paard in een trailer kunnen zetten en een rondje kunnen rijden, zonder dat een van de paarden van streek raakt.
Stap 4
Het kan ook mogelijk, of misschien wel noodzakelijk te zijn, om de paarden op te splitsen met betrekking tot de groepen op de weide en de inrichting van de stallen. Ook dit moet geleidelijk aan gebeuren en over een langere tijdsperiode. En met voldoende voer als afleiding!
Als het niet mogelijk is om de paarden volledig te scheiden, of wanneer je dat niet wil, is dat natuurlijk ook prima. Maar zodra je op een stadium zit waarin beide paarden rustig blijven wanneer ze gescheiden zijn, houdt dit dan ook goed vol.
Vergeet vooral niet om positief gedrag te belonen en te versterken, en blijf de situatie in de gaten houden zodat je op tijd kan ingrijpen wanneer het toch weer de verkeerde kant op gaat.
