Het weer wordt warmer, de dagen worden weer langer en we kunnen de dikke winterjassen weer opbergen. Dit betekent ook dat het gras weer lekker aan het groeien is, en dat de paarden eerdaags het weiland weer op kunnen. Maar is het wel verstandig om de paarden ineen keer los te gooien? Waar moeten we op letten met het voorjaarsgras om te voorkomen dat de paarden ziek worden?
Overdag wordt er door de zon veel suiker (fructaan) aangemaakt in het gras. In de nacht wordt dit gebruikt voor de groei van het gras door het aanmaken van nieuwe celwanden. In het voorjaar komt het nog wel eens voor dat het gras 's nachts niet kan groeien vanwege nachtvorst aan de grond. Hierdoor kan het fructaan niet verbruikt worden en stapelen de suikers zich op in het gras. Wanneer het paard dit gras eet, zal zijn suikerspiegel omhoog schieten. Dit nieuwe gras betekent een flinke verandering in het rantsoen van je paard en dit jonge, verse gras brengt vervelende risico's met zich mee. Het kan zorgen voor koliek, diarree, insulineresistentie of hoefbevangenheid.
Hoefbevangen
Voor veel paardenmensen is dit geen onbekende term gelukkig. Hoefbevangenheid, of laminitis, is een aandoening in de hoef. Het is een ontsteking tussen de hoefwand en het hoefbeen dat ontstaat door een stofwisselingsstoornis. Een gevolg hier van is dat het hoefbeen kantelt. Hierdoor kan het paard niet goed meer lopen. Een bekend symptoom is de stand van het paard; het paard probeert de hoeven te ontlasten en gaat achterover hangen. Wanneer je te lang wacht met de behandeling, kan dit chronisch worden. In extreme gevallen kan het paard niet meer pijnloos bestaan en zal het geëuthanaseerd moeten worden.
Een belangrijke oorzaak van hoefbevangenheid is een foutief dieet, teveel koolhydraten (suikers) zijn hier een belangrijke factor in.
Hoe zorg je er dan voor dat je paard niet ziek wordt, maar wel van het gras kan genieten? Allereerst is het belangrijk om het paard rustig te laten wennen aan het nieuwe rantsoen. Zet ze dus niet gelijk uren op het land, maar begin eens met een paar uurtjes per dag. Ook kun je aan strookbegrazing doen, op deze manier geef je het gras ook de tijd om te groeien terwijl je paard steeds een nieuwe strook gras kaal eet. Heb je een paard dat snel te dik wordt? Dan kun je ook nog denken aan een graasmasker.
Is je paard gevoelig voor hoefbevangenheid? Pas dan extra op. Laat je paard bijvoorbeeld hooguit een half uurtje in de vroege ochtend (voor 10:00) op het gras, of alleen tijdens de nacht. Let er dan wel op, dat het niet vriest. Als de nachten niet te koud zijn, zijn de fructaangehaltes het laagst. Is er wel nachtvorst aan de grond geweest? Laat je paard dan pas 's middags kort op het gras.
Wist je dat er ook apps zijn die je een indicatie geven van het fructaan gehalte in het gras? Die kun je ook goed in de gaten houden!
Mocht je er toch niet helemaal uitkomen, vraag dan je dierenarts om hulp. Die kan je helpen met een gezond voederrantsoen voor je paard!
