Ginger Gaffney is een paardentrainster uit Canada. Geheel onverwachts komt zij op een bajes-boerderij terecht. Hier zitten zware criminelen en ex-drugsverslaafden. Daarnaast loopt er een kudde gevaarlijke paarden rond, die vast zitten in hun fight or flight mechanisme, wat vaker uit in vechten dan in vluchten. Hierdoor zijn er al meerdere ongelukken gebeurt. Ook zijn er twee paarden die in twee jaar tijd nog niet gevangen zijn, waarvan een een flinke wond over het hoofd heeft. Door de bewoners wordt Gaffney ingeschakeld om hen te helpen in het trainen van deze paarden.
In het boek Half Broke vertelt Gaffney over haar ervaringen op deze boerderij, over de bewoners maar ook hoe zij zichzelf is tegengekomen tijdens dit avontuur.
Ik heb dit boek in het Engels gelezen, vandaar dat de quotes ook in het Engels staan. Het boek is ook in het Nederlands uitgekomen, de Nederlandse titel is Half Weg.
I needed to be strong, so I gripped with my thighs.
I needed to be smart, so I started to breathe.
I needed to trust myself, so I lifted out of the saddle, leaned over Belle's neck, and grabbed her mane.
De kudde paarden staat onder leiding van Hawk. Hawk is een van de paarden die verantwoordelijk is voor enkele verwondingen van de bewoners. Gaffney gebruikt geen zachtzinnige methode om Hawk te vertellen wie de leider is. Van een join-up à la Monty Roberts of Parellimethode is geen sprake, Gaffney gebruikt een zweep om met een paar simpele, rake tikken kenbaar te maken dat het dreigende gedrag van de hengst niet getolereerd wordt. De methodes die in het boek voorbij komen, zullen dan ook zeker niet iedereen aanspreken. Toch lijken ze wel te werken, waardoor de paarden en de bewoners uiteindelijk een goede samenwerking vinden.
"Why do you come over here? Why keep coming? Is it Luna?"
"It's not just Luna,"I confess. "I come because I need to, because I want to. It's helping me, too"
De ervaringen van Gaffney op de ranch worden afgewisseld met ervaringen uit het verleden, zo vertelt ze over haar eerste eigen merrie Belle die zeker niet de makkelijkste was, en gaat ze in op hoe zij opgroeide als een stil muisje in een familie vol chaos. De manier waarop ze zich kwetsbaar opstelt, geeft een prachtige inkijk van waar zij vandaan komt.
"You know, Ginger, I haven't felt this good in a long time. I'm forty-five years old, and I'm just learning to give a damn. You know, to care about others. Willie let me do that; he trusted me. I mean, it felt good to have him trust me. No one trusts me, Never have. Guess I've never earned it, either, now that I think about it." Tony stares past me as he speaks.
Het boek geeft een mooi inzicht in hoe paarden en mensen op elkaar reageren. Of dit nu iemand is met een angststoornis, of iemand met een verleden van drugsgebruik. Het legt op een bijzondere en kwetsbare manier uit wat paarden doen met mensen. Een grote, volwassen man die in huilen uitbarst wanneer hij op het punt staat voor het eerst in zijn leven op een paard te stappen is al indrukwekkend. Als je dan vervolgens de reacties van de overige bewoners om hem heen leest dan merk je pas hoe gebroken sommige mensen werkelijk zijn, en wat voor kracht paarden kunnen bieden om deze gebroken stukjes aan elkaar te lijmen.
Some of these horses may never learn to trust, to fully give themselves over to a human. We must prove ourselves worthy of them. Moment by moment. That's the best we can do. They are the teachers. They keep us present, keen, concentrating.
Door de kwetsbare inkijk in het leven van de gevangenen en de verhalen die zij bij zich dragen, is dit boek zeker niet alleen voor paardenliefhebbers weggelegd. In tegendeel. Dit boek is een absolute must-read voor een ieder die met mensen werkt. Het is een boek die ook geschikt is voor mensen die willen leren over leiderschap, (verslavings)zorg, traumaverwerking, jezelf overwinnen en zo veel meer.
"Ginger, there will always be more of us. Hundreds more. Who knows what will be the thing that saves us? The horses, they saved me."
Wat mij betreft een absolute aanrader. Toch zitten er ook wel wat losse eindjes in het verhaal. De bajes-boerderij is erg streng en als je een stap verkeerd zet kun je maar zo verwijderd worden en mag je niet meer terugkomen. Hierdoor vraag ik mij wel af wat er van de bewoners is gekomen, nadat het boek is afgesloten. Toch is het een boek die ook niet-paardenliefhebbers eens moeten lezen. Juist om te begrijpen wat voor een impact het werken met paarden heeft op mensen, en hoe paarden de lijm zijn om gebroken mensen weer heel te maken.
