Foto op omslag door Artur Baboev op Wikimedia Commons
Het Akhal Teke paard is een bijzondere verschijning. Door de dunne, elegante lijnen vindt je hem prachtig of juist niet. Door de huidige situatie in Oekraïne, staat dit ras momenteel onder druk. In Kiev worden belangrijke bloedlijnen van dit ras bewaakt. Hetzelfde gebeurde in de tweede wereldoorlog met de Lippizaners, maar toen konden Amerikaanse soldaten de paarden op tijd uit Wenen redden. Een mooi moment om te kijken naar dit bijzondere ras, en daarom is de Akhal Teke ras van de maand april.
Geschiedenis
Volgens sommigen werd dit ras jarenlang verborgen door stamleden. In de Turkmeense woestijn Karakum werd het ras voor het eerst gezien, anderen beweren echter dat de paarden afstammelingen zijn van paarden die de Mongoolse ruiters in de 13e en 14e eeuw gebruikt hebben.
Het ras vertoont sterke overeenkomsten met het Turkmeens paard, dit ras is nu uitgestorven. Er bestaan echter nog twijfels of de Arabier voorouders of nakomelingen zijn van de Akhal Teke. Er zijn echter ook theorieën die beweren dat alle warmbloedrassen die hoog in het bloed staan (de arabier, Turkmeense paarden, Akhal Teke en berber) afstammen van een gemeenschappelijke voorouder.
In 1881 werd Turkmenistan onderdeel van het Russische rijk. Generaal Kuropatkin richtte na de oorlog een stoeterij op om de paarden te fokken. Hij noemde het ras de Akhal-Teke, naar de Teke, een Turkmeense stam die vlakbij de Akhal-oase woonde. Het Russische stamboek werd in 1941 opgericht.
De Akhal-Teke heeft veel invloed gehad op andere rassen waaronder waarschijnlijk het Engelse Volbloed, en ook de Trakehner is beïnvloed door de Akhal-Teke.
Het ras kreeg het zwaar te verduren toen de Sovjet-Unie op grote schaal paarden liet slachten voor de vleesindustrie, ook al weigerden de Turkmenen dit vlees te eten. Op een bepaald moment bleven er slechts 1250 paarden over en werd export naar landen buiten de Sovjet-Unie verboden.
Akhal Teke hengst Goklen in traditioneel tuig. Foto door Heather Moreton op Wikimedia Commons
Exterieur & Uiterlijk
De Akhal-Teke is ongeveer 1m54-1m64 groot. Ze zijn vaak valk van kleur maar komen ook voor in bruin, zwart of grijs. Wat met name opvalt, is de metaalachtige glans van de vacht die met name bij de palomino en valk kleuren goed te zien is.
De Akhal-Teke heeft een smal hoofd met lange oren. De ogen zijn enigszins amandelvormig. De manen en staart zijn dun. De lange rug is licht gespierd en de Akhal-Teke heeft een dunne huid en sterke benen. Kenmerkend voor dit ras zijn ook hun slanke lichaam met diepe borst.
Akhal Teke hengst Dagat-Geli. Foto door Artur Baboev op Wikipedia
Karakter & Gebruik
Vanwege hun atletische vermogen zijn Akhal-Teke goede paarden voor de sport. De hengst Absent won zelfs de Grand Prix dressuur tijdens de Olympische Spelen van Rome in 1960.
Ook staan de Akhal-Teke bekend om hun snelheid, uithoudingsvermogen en intelligentie. Dit maakt ze erg veelzijdig in het werk.
Welk ras wil jij volgende maand zien in "Ras van de Maand"? Laat het weten in een reactie!
