Afgelopen weekend is heel hippisch Nederland weer afgereisd naar Vijfhuizen voor het grootste paardenevenement van Nederland; Horse Event. Er stond weer een fantastisch weekend voor de deur met veelzijdige clinics, informatieve stand, innovatieve producten en natuurlijk ook veel shops. Wij (Doordraver & Daisy) waren aanwezig om jullie een mooi verslag te geven. Tijdens Horse Event zelf hebben we een mooie liveblog kunnen bijhouden, maar natuurlijk willen we altijd nog een keer nagenieten met de foto's. Hierbij mijn blog!

De dag begon voor mij al op tijd, om 10 uur had ik de eerste clinic al op het programma staan. En dat was een springclinic van Egbert van Roekel genaamd Springen: balans en controle tussen de hindernissen. Voor deze clinic heeft hij twee leerlingen van het Aeres MBO meegenomen.

Egbert begint met de leerlingen op een volte over twee balken te laten galopperen. De kunst is, om aan beide kanten van de volte evenveel galopsprongen te maken. Op die manier kun je het ritme van de galop onder controle houden, en uiteindelijk vergroten of verkleinen. Hij laat de leerlingen om de beurt dus ook een galopsprong extra maken op de volte.

Nadat dit goed gaat, haalt hij de balken weg en gaan de twee studenten een lijntje springen. Het lijntje begint met een kruissprong die vanuit draf genomen moet worden. Egbert benoemt nog even dat het belangrijk is om bij een kruissprong de balken niet tegen elkaar aan te leggen, maar iets van elkaar af. Als het paard ze dan aantikt, vallen ze makkelijk op de grond en krijg je geen mikado-effect. Na het kruisje moeten de paarden door galopperen naar de steilsprong. We moeten allemaal meetellen hoeveel galopsprongen er gemaakt worden tussen de kruissprong en de steilsprong. Deze worden geteld op zes galopsprongen, voor beide paarden. Dit aantal galopsprongen moeten de studenten vasthouden, terwijl Egbert steeds de balk van de steilsprong wat hoger legt.

Dit gaat eigenlijk hartstikke goed en soepel! Daarom besluit Egbert het wat moeilijker te maken, en moeten de studenten een galopsprong minder rijden. Ze moeten dus in plaats van zes, vijf galopsprongen maken tussen de twee sprongen. Ook dit gaat vrij snel erg goed, dus bouwt Egbert de steilsprong om in een oxer.

De studenten mogen beginnen met zes galopsprongen, maar sluiten af met vijf galopsprongen tussen de twee hindernissen. De kruissprong is al de tijd niet veranderd en de studenten blijven dus in draf inkomen. De oxer wordt op het eind nog flink opgebouwd!

Wat een leerzame clinic was dat! Ik kan mij ook voorstellen dat de lessen van Egbert van Roekel erg fijn zijn om te volgen. Hij legt alles helder uit en geeft duidelijke punten mee waar aan gewerkt kan worden.

Springen is vooruit kijken - Egbert van Roekel

Na het springen met Egbert, is het tijd voor westernrijden met Jamie Verkerk. In de ring zien we echter ook een amazone in Engels tuig en kleding. Jamie stelt Saartje en Good Aston Martin aan ons voor. Saartje is afgereisd naar Amerika met het Nederlandse jeugdteam, en daar is ze Wereldkampioene Hunter geworden! Een enorme prestatie, want Saartje is nog maar 12 jaar oud.

Saartje is dus in Hunter outfit. Jamie Verkerk is zelf wel volledig in Western-stijl gekomen, en heeft haar eigen paard Pikey meegenomen. Samen laten ze de verschillen in de Western sport zien. Want, Western is niet alleen maar lasso werpen en sliding stops, daar zijn veel meer sub-klasses in te vinden. En elke klasse heeft weer zijn eigen herkenningspunten. Zo is de Hunter die Saartje rijdt met Martin, langzamer en wordt die meer beoordeeld op correctheid. Jamie laat zelf wat elementen uit de reining zijn, waarbij haar galop veel sneller gaat.

Een mooie, informatieve clinic waar we veel van kunnen leren. De westernsport is veelzijdiger dan veel mensen zich realiseren, en dat laat Jamie ontzettend mooi zien in haar clinic.

Snel naar de instructiepiste, want er wordt aardig wat drukte verwacht voor de clinic van Feather Light Horsemanship. Vorig jaar zag ik haar voor het eerst en dat heeft een hele goede indruk achtergelaten. En bij mij niet de enige, want druk wordt het! De tribunes zitten helemaal volgepakt wanneer Yvet aan haar demonstratie begint. Ze heeft een paard meegenomen die ze vandaag voor het eerst ziet. Dit paard heeft ontzettend veel moeite met enge situaties. Dit uit zich soms zelfs in steigeren wat gevaarlijke situaties kan veroorzaken. Het is een jong, springgefokt paard waarbij het direct opvalt dat hij een krampbeen heeft. Volgens de eigenaresse heeft hij hier geen last van, maar Yvet houdt er wel rekening mee in de oefeningen die ze van hem vraagt.

Gelijk merk je weer hoe zacht en lief Yvet is naar het paard. Ze prijst hem continue met complimentjes en is heel zacht in haar communicatie. Wat gelijk opvalt, is dat ze geen connectie krijgt met het paard. Hij kijkt enorm veel om zich heen en is duidelijk angstig, maar wat Yvet heel goed aangeeft is dat dit paard niet kan vertrouwen op de mens en daardoor de mens ook (letterlijk) voorbij loopt. Waar zij dus als eerste mee bezig is, is met een connectie vormen met dit paard. Door steeds de aandacht te vragen, maar ook door te laten merken dat ze ziet wat hij eng vindt. Daarmee zegt ze tegen het paard: "Ik zie dat je dit eng vindt, ik help je hierbij, kom we gaan de andere kant op". Op het moment dat hij dan niet gefocust is op iets engs, dan stelt ze het paard juist een vraag.

En ook onder het zadel doet ze dat. Ze draait het hoofd naar haar toe, ze beloont het paard en ze zit er zelf heel relaxed op. Het is prachtig om te zien dat in zo'n korte tijd, dit paard van een angstig dier naar meer ontspannen gaat en durft te vertrouwen dat Yvet hem helpt.

Op het einde laat Yvet de eigenaresse met een vlag zwaaien om te laten zien dat het niet zozeer de enge objecten zijn, maar dat het paard vooral het vertrouwen moet hebben dat de mens die naast hem loopt, hem helpt met dingen die hij eng vindt. Een mooie en inspirerende clinic weer van Yvet!

Na Feather Light Horsmanship loop ik terug naar de sportpiste om daar twee generaties Olympische dressuuramazones aan het werk te zien: Tineke Bartels en Imke Schellekens-Bartels. Beide in het zadel van een mooie vos. Tineke rijdt de elfjarige Honoré, een ruin die zij zelf gefokt heeft. Honoré is een afstammeling van Jazz x Krack C. Imke rijdt Sezuanna, een tienjarige merrie van Blue Horse Zack x Don Schufro.

Samen verzorgen ze een mooie clinic waarin ze uitleg geven over hun trainingsmethoden. Beide amazones benadrukken hoe bevoorrecht zij zich voelen. Tineke omdat haar dochter en kleinzoon allebei interesse hebben in paarden, en Imke omdat zij door haar moeder ook prachtige kansen heeft gekregen binnen de paardensport.

Imke verteld ook hoe verschillend zij en haar moeder kunnen zijn. Tineke is rustiger en kalmer in het rijden, dat valt tijdens de clinic ook wel op. Waar Imke continue erg voorwaarts en fanatiek rijdt, neemt Tineke meer haar gemak. Beide paarden lopen echter netjes door de ring. Imke zou soms de rust van haar moeder ook wel willen in het rijden, omdat zij zelf snel fanatiek wordt.

Het was een ontzettend leuke clinic waar het publiek ook van genoten heeft. Hopelijk zijn ze er volgend jaar weer bij!

Ik ben wat vroeg bij de recreatiepiste aangekomen, waardoor ik nog een stuk zie van de clinic van Mireille den Hoed van de TAKT Academy, Stap: een ondergeschoven kindje. Veel mensen gebruiken de stap alleen om in en uit te stappen, of om tussendoor een rustmomentje te pakken. Maar juist door de stap ook te trainen, kun je het makkelijker voor jezelf en voor je paard maken om oefeningen op te pakken. Zo kun je in de stap al wat zijgangen rijden, en werken aan je verticale balans.

Ook wordt er bij de TAKT Academy veel aan de hand gewerkt. Hier kun je meerdere cursussen volgen, maar ook een volledige opleiding tot instructeur is mogelijk. Het ziet er allemaal heel mooi uit, waarbij de paarden lekker ontspannen in een mooie aanleuning door de baan stappen.

En dan is het tijd voor het jaarlijks terugkomende rassendefilé! Dit is toch altijd wel een hoogtepuntje van Horse Event, veel verschillende paardenrassen in de ring waarbij elk ras even kort in de spotlight mag staan.

Als eerste kwam daar de Welsh pony en de Welsh Cob in de ring:

Zij werden gevolgd door het Arabische Volbloed in traditionele kledij:

Daarna kwam de Fell pony in de ring:

Mijn favoriete ras, het Fjordenpaard, was ook van de partij:

Een ras dat bijna uitgestorven is, de Groninger:

De IJslanders in hun bijzondere töltgang:

En als laatste was daar het miniatuurpaard:

Dat was weer genieten als vanouds. Wel vind ik het erg jammer dat er elk jaar minder rassen bij zijn. Voorheen zagen we ook wel eens rassen zoals de Pura Raza Menorquin voorbij komen. Wat zou het leuk zijn als dit weer wat meer teurgkomt!

Na het rassendefilé liep ik langs de Sportpiste waar op dat moment Marlies en Coby van Baalen een kijkje in hun training gaven. Ze beschreven de weg naar de Grand Prix, en hoe je dit nu goed aanpakt. Helaas was het slecht te verstaan waar ik stond, dus heb ik niet veel meegekregen van wat er verteld werd. Wel was het mooi om de huidig Nederlands Kampioene in het zadel te zien. Voor deze clinic reed zij Jalila DVB van Sezuan x Johnson. Deze merrie is een halfzusje van Habibi DVB waar Marlies eerder dit jaar het Nederlands Kampioenschap mee won. Ook Jalila is geboren bij Dressuurstal van Baalen.

Jalila DVB kent al aardig wat oefeningen van de Grand Prix en die laat Marlies ook allemaal zien. Marlies & Coby van Baalen zijn beide erg tevreden met hoe Jalila de clinic gelopen heeft, en na een mooi applaus verlaten zij tevreden de ring.

Nadat ik nog een rondje over het terrein heb gelopen (in het verslag van de zondag zal ik meer vertellen over de vele stands die er staan) kom ik terug bij de sportpiste voor een show van Marco Boaviste over de Working Equitation: speed en trail. Samen met Margo Timmermans laat hij een typisch wedstrijdparcours van de Working Equitation zien.

Er zijn verschillende onderdelen die de ruiters met hun paard moeten doorlopen. Zo zijn er twee onderdelen waarbij er een doorgang is gecreëerd tussen balken. Bij het ene onderdeel moet je hier vooruit in, de bel aan het einde luiden en achterwaarts er weer uit. Het ander onderdeel vraagt dat je zijwaarts gaat. Eerst de ene kant op met de balk tussen de voor en achterbenen van het paard, en daarna weer terug over de andere set balken.

Er staat ook een slalom klaar waarbij het van belang is om tussen elke paal een galopwissel te springen. Hierbij moet er ook gelet worden op het aantal galopsprongen, deze moet bij elke slalom gelijk zijn. Er staan nog drie palen in een driehoek, daar moet je ook omheen galopperen met een nette galopwissel tussendoor. Dan is er een kleine hindernis en een brug waar de paarden overheen moeten. Ook staat er een garrocha (een soort lange stok) in een vat, die moet je oppakken om vervolgens bij een ander vat een ring te steken. Er is een hek waar je doorheen moet, zonder dat er teveel ruimte gelaten wordt en als laatste zijn er nog twee palen waar je in een krakeling omheen moet draaien.

Nadat ze alle onderdelen hebben doorlopen, is het tijd voor een kleine, vriendschappelijke wedstrijd. De muziek gaat aan, het publiek wordt aangezet tot klappen en de tijd gaat lopen. Alles moet in galop en op één hand en naast dat ze de oefeningen goed en correct moeten uitvoeren, moet dit ook nog eens zo snel mogelijk. Tussen de onderdelen wordt er dus flink gas gegeven!

Na dit spektakel ga ik terug naar de recreatiepiste voor een clinic over Academische Rijkunst van Marion van de Klundert. Zelf rijdt ze Mejorano en ze wordt ondersteund door Ria de Vos die haar tinker Tom aan de hand mee heeft.

Marion is gespecialiseerd in de Academische Rijkunst. Dit is een methode die al eeuwenoud is en is ontstaan vanuit het ridderschap. In de Academische Rijkunst is het gebruikelijk om pas te gaan rijden wanneer het paard zes jaar oud is. Maar, dat betekent niet dat de paarden tot die tijd niets doen! Er wordt dan al veel met ze vanaf de grond gewerkt om ze zo sterker te maken en voor te bereiden op het werk.

Twee zielen willen wat twee lichamen kunnen - Marion van de Klundert

Ria de Vos laat aan de hand zien dat een paard met subtiele hulpen al kan buigen, en bewijst daarmee ook dat je geen warmbloedpaard nodig hebt. Ook de tinker Tom buigt soepel door zijn lichaam en laat een mooie schouderbinnenwaarts zien wanneer dat gevraagd wordt. Marion legt ondertussen uit dat de hulpen die we vanaf de grond geven, dezelfde zijn als die we te paard geven. De druk wordt op dezelfde plek gegeven, zodat het paard duidelijk weet wat er van hem of haar verwacht wordt.

Wat met name opvalt is de fijne, zachte samenwerking tussen mens en paard die Marion en Ria laten zien met hun paarden. Het is een manier van werken met paarden die mij, vanwege de rust en ontspanning, enorm aanspreekt.

Zo hebben we er al een flinke dag opzitten! Het is dan ook tijd om naar de sportpiste te gaan voor de laatste clinics. Onder (streng) toeziend oog van Anne van Olst stelt Charlotte Fry (ook wel Lottie genoemd) de hengst Nespresso aan ons voor. Nespresso is een afstammeling van Negro x Tenerife VDL en 14 jaar jong.

Alle knopjes van de Grand Prix zitten er al op en Anne vertelt duidelijk hoe belangrijk zij het vind dat de achterhand actief is, daar zit immers de motor van het paard. Lottie laat ons alle oefeningen zien en ook de manier waarop zij trainingen aanpakken. Zo maakt ze bijvoorbeeld galop-stap-galop overgangen in een pirouette om de achterhand te verbeteren. Ook gaat ze lichtrijden tijdens de passage om op die manier meer vering te creëren. Het ziet er allemaal erg mooi uit en het bewijst maar eens dat Lottie niet voor niets Wereldkampioene is geworden met Glamourdale!

Naast Anne van Olst staat ook een fysiotherapeute die de paarden bij Van Olst begeleidt. Hierdoor krijgen we een mooi beeld van hoe de Grand Prix training er uit kan zien, maar ook hoe je deze paarden fit en gezond houdt en de kans op blessures minimaliseert.

Traditiegetrouw stond er weer een voltigeshow op het programma. Deze werd gegeven door Vaulting & Show Team de Heerevelden. Ik vind het maar knap, al die acrobatiek te paard. En daarnaast ook veel respect voor deze brave paarden. Veel te zeggen valt er niet over deze show, dus geniet vooral van de foto's:

Zoals gewoonlijk wordt Horse Event afgesloten met een waanzinnige show. Daarvoor hebben ze dit keer Laury Tisseur gevraagd die al erg veel ervaring heeft in de showwereld. Zo heeft hij al shows gedaan voor Cavalluna en Appassionata en heeft hij getraind met onder andere Frederic Pignon en Magalie Delgado.

Laury Tisseur begon de show met één paard waar steeds een ander paard bij kwam. Hij eindigde uiteindelijk met 4 prachtige bruine paarden. Op zondag heb ik zijn training-clinic bijgewoond en ik kan in dat verslag meer vertellen over de paarden die hij heeft. Kijk en geniet van de foto's van deze waanzinnige eindshow:

En dat was dan de eerste dag van Horse Event PRO 2023! Op zondag waren we er ook bij, en ook daar hebben we genoeg foto's klaar staan voor een uitgebreid verslag.

Ben jij ook naar Horse Event geweest? Laat in de reacties weten wat jij het leukste onderdeel vond!

Wil je nog meer foto's kijken? Ga dan naar deze pagina: https://MBShots.pixieset.com/horseeventpro2023/